ÇOCUK YETİŞTİRME ÜZERİNE
Çocuklarınız sizin çocuklarınız değildir
Onlar kendi özlemini çeken hayatın çocuklarıdır.
Sizin vasıtanızla gelirler, ama sizden değil.
Sizinle birlikte olsalar da size ait değillerdir.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, ama düşüncelerinizi asla!
Çünkü onların kendilerine has düşünceleri vardır.
Onların bedenlerini barındırabilirsiniz ama ruhlarını asla!
Çünkü onların ruhları yarının sarayındadır.
Siz ise orasını düşlerinizde bile ziyaret edemezsiniz.
Siz onlara benzemeye can atabilirsiniz,
Ama onları kendinize benzetmeye çalışmayın.
Çünkü hayat geriye gitmez ve dünle oyalanmaz.
Siz, çocuklarınızın canlı oklar olarak ileri atıldığı yaylarsınız.
Okçu sonsuzluk içinde aldığı nişan yerini görür ve oklarının hızla uzağa gitmesi için,
Tüm kudretiyle sizi büker.
Okçunun elinde büküldüğünüz için sevinin;
Çünkü o, uçarak giden oku sevdiği kadar,
Sağlam duran yayı da sever.
Halil Cibran
(”ERMİŞ” adlı eserinden alınmıştır.)